من کی ام؟
دلخوش به این مقدار نباشید!ما علاوه بر اینکه رفاهیات دنیا را برای شما می آوریم "معنویات" را هم برای شما می آوریم. شما را به مقام "انسانیت" می‌رسانیم!
فرقی نمیکند کسی که این جملات را گفته آدم خوبی باشد یا بد،اما عملی کردن این وعده ها نیاز به همت و تلاش و دانش بسیار دارد. از نظر من امروز اگر دچار افسردگی جمعی هستیم به این علت است که از اصل خود فاصله گرفته ایم! اصالت انسانی را از دست داده ایم! مقام انسانی خودمان را فراموش کرده ایم.خودمان را اسیر بدن و دست و پا کرده ایم و فکر میکنیم که من هستم چون پول خرج می‌کنم! من هستم چون پول آب و برق را پرداخت می‌کنم! من هستم چون راه می‌روم!
اگر ما امر هزینه کردن از زندگی ما حذف شود ما نیز حذف می‌شویم؟ اگر پاهایمان یا دستانمان نباشد از دنیا حذف می‌شویم؟
خیر! ما هستیم چون می‌اندیشیم! وقتی میگوییم "من" منظورمان دست و پا و چشم و گوش و در کل وجود فیزیکیمان نیست که اگر بود با از دست دادن هر عضوی این من، مَنییَتَش را از دست میداد.زمانی که میگوییم "من" به وجود ناپیدا و کشف نشده خودمان اشاره میکینم! همان منی که یا هست یا نیست! بخش ندارد، عضو ندارد، گویی پیدای نا پیداست! منِ واقعی ما هنوز کشف نشده است!
در یک کلام "من" همان اندیشه ماست! به عبارتی دیگر "من" هستم چون "می‌اندیشم"!
به راستی چقدر می‌اندیشیم؟ به راستی چقدر وجود داریم؟!
#دکارت #من #اندیشه #انسانیت
