خودشناسی چیست؟
اما خودشناسی چیست؟ حقیقت معنای خودشناسی چیست؟ هدف از خودشناسی چیست و راهکارهای آن چیست؟
در جهانی که ما زندگی میکنیم باید به همه چیز شک داشته باشیم. از وجود ماه و خورشید گرفته تا وجود زمینی دایره ای شکل و حتی وجود خودمان به صورت انسان. اما همانطور که گفته شده است در وجود اندیشه خود نمیتوانیم شک کنیم و نتیجاتاً وجود اندیشه ما یک حقیقت است و هر آن چیز که بتوانیم در آن شک کنیم و در اندیشه های ما تاثیر گذار نباشند را وهم محسوب میکنیم. چون ما در وجود آنها شک داریم چرا باید به عنوان یک حقیقت آن را بپذیریم و به آن دلبسته شویم؟
در حقیقت درک موضوع خودشناسی بسیار ساده است ولی عمیق. معنی عبارت خودشناسی، شناخت اندیشه هایمان است و خودسازی به معنای جهت دادن و هدایت آن است. به بیان ساده تر باید بدانیم به چه چیز علاقه دارییم و سلایق خود را کشف کنیم. ما برای تجربه لذت های با کیفیت در این دنیا نیازی نیست به مسائل عجیب و غریب بپردازیم. کافیست علایق خود را کشف کنیم. این توهم هستی سرشار از لذت است به شرطی که درست وارد آن شویم. از آنجایی که اندیشه ما واقعیت محض است، ما برای خودسازی باید پس از کشف علایق خود اندیشه های خود را بسازیم و مسیر فکری خود را در راستای رسیدن به علایقمان تنظیم کنیم. در حقیقت هدف ما از خودسازی تغییر سبک زندگی و تجربه لذت هایی با کیفیت بالا و در نهایت حرکت در مسیر کمال است. این هدف خوشناسی و خودسازی است.
اما چطور علایق خود را پیدا کنیم؟ در حقیقت راه رسیدن به این مهم تفکر عمیق است. تفکر عمیق به دور از هیاهوی توهمی به نام جهان. درست است که ما در نهایت قرار است از وجود همین دنیا لذت ببریم اما در ابتدا باید درک درستی از آن داشته باشیم. در خلوت خود، در تاکسی، در اتوبوس، هنگام گوش داد به موسیقی به سوالات بنیادین و بی جواب دنیا فکر کنید. سعی کنید مسیری را برای رسیدن به محل کار، دانشگاه ویا مدرسه و خانه برای پیاده روی تعیین کنید و بستر مناسبی برای تفکر به این موضوعات محیا کنید. این باعث میشود شما از تلوزیون، بازی های کامپیوتری و شبکه های اجتماعی برای مدتی دور باشید. اینها باعث شده تا تمام ذوق ما کور شوند. اعتیاد به اینها وجود حقیقی ما را گوشه گیر کرده و ما تن به این داده ایم که بخشی از وهم جهان باشیم. تفکر به سوالات بنیادین بشر باعث میشود گره های کور ذوق شما باز شود و کم کم هر چیز را ریشه یابی کنید و کم کم علایق و سلایق حقیقی خود را بیابید. به این فکر کنید که ابتدای جهان هستی کجا بوده است! انتهای جهان هستی کجاست! چگونه از هیچ چیز همه چیز به وجود آمده است! چگونه ممکن است فضا انتهایی نداشته باشد! به وسعت جهان بیاندیشید!
اینها باعث میشود تا ذوق از بین رفته ما بازگردد. برای خود چون محمد حرایی بسازید و چون موسی طوری تا در آن خود را به ذوق بیاورید.
